Wśród darów, które człowiek otrzymuje od Boga, przychodząc na ten świat, jest dar ziemskiej egzystencji i czas jej trwania- możność przemierzania życia w czasie. Tak mało uświadamiamy sobie ich sens i znaczenie, a przecież są one możnością i jawią się, jako zadanie, od którego wypełnienia zależy tyle spraw na ziemi a szczególnie szczęście wieczne człowieka. Uprzytomnienie sobie tych prawd stanie się łatwiejsze, jeżeli z uwagą prześledzimy pewne wartości i aktywne życie jednostki szlachetnej.
Popatrzmy, więc na życie i dzieło ks. Biskupa Franciszka Cedzicha, gorliwego misjonarza, który powinien być bliski naszym sercom, gdyż wyrósł tutaj na opolskiej ziemi. Niech piękna jego postać utrwali się nam w pamięci. Pochodził z małorolnej rodziny chłopskiej, urodził się 25.IX.1911r. w Dolnej, koło Strzelec Opolskich. Ojciec jego Stanisław i matka Anna z domu Rożec mieli dziewięcioro dzieci, Franciszek była czwartym dzieckiem w tej rodzinie i został ochrzczony w miejscowym kościele parafialnym 27.IX.1911 r. Już wtedy wybór imienia wskazywał na przyszłe powołanie go do pracy misyjnej, do wzorowania się na wielkich świętych, jak ten z Asyżu lub Ksawery, którzy tak całkowicie oddani byli Bogu i ratowaniu dusz ludzkich. Dzieciństwo spędza w Dolnej, tutaj uczęszcza do szkoły ludowej, tu w 1922 roku przyjmuje pierwsza Komunię Św. Już wtedy musiał się wyróżniać wśród swych rówieśników pobożnością i zdolnościami skoro jego właśnie z grona ministrantów miejscowy proboszcz parafii ks. Karol Bóhm wybrał, nim się zajął i przygotował do egzaminu w szkole średniej. W 1924 r. Franciszek zostaje przyjęty do niższego Seminarium św. Krzyża w Nysie, prowadzone przez Ojców Werbistów, gdzie w 1932r. otrzymał świadectwo dojrzałości. Zaraz potem zostaje wysłany do ST. Gabriel koło Wiednia w Austrii, aby tam rozpocząć nowicjat i studia filozoficzno- teologiczne. W kościele pod wezwaniem Ducha Św. w ST. Gabriel zostaje wyświęcony na kapłana 19.VIII.1937 r. przez kardynała Innitzera. Jako neoprezbiter kontynuuje jeszcze studia przygotowujące go do pracy misyjnej. Prymicje, radosna uroczystość w życiu każdego młodego kapłana, dla ks. Franciszka Cedzicha nie mogła stać się świętem pełnym radości, gdyż w tym czasie przeżył stratę osoby najbliższej jego sercu z całej rodziny. Pierwszą Mszę św. odprawił w Dolnej dnia 11.VII.1938 r. w czasie pogrzebu swej ukochanej matki. Zaraz następnego dnia po pogrzebie wyjeżdża do Południowej Ameryki, aby rozpocząć pracę misyjna w Paragwaju nad rzeka Alto Parana i kontynuować ją przez 11 lat. Ks. Franciszek był dopiero 4 misjonarzem pracującym na tej ziemi. Jakiego więc poświęcenia, wysiłku i cierpliwości by przemierzyć 40 000 km na koniu służąc ludziom pociechą duchową. W tym czasie udzielił 5260 chrztów, przyjął 3650 dzieci do I Komunii św. Wydaje katolicki tygodnik ,,Orientacion”, który nieprzerwanie wychodzi do dziś. Z jego listów pisanych do rodziny bije radość, że dał mu Bóg tak cudowne pole pracy.